Taj period obeležavaju brojni nastupi, solistički koncerti, koncerti sa kamernim orkestrom, festivali, takmičenja, nagrade. Irena je pevanje dugo doživljavala kao svoju “drugu ljubav” koja se odvijala u senci flautističke karijere.
Tokom ličnog i muzičkog sazrevanja, postepeno se pevanje nameće kao prvi izbor i najprirodniji put da se lično izrazi. U petnaestoj godini pobedila je na takmičenju Talenti dolaze.
U "3Kduru" pobeđivala je do Velikog finala. Kao pobednik "Večeri mladih nada" na Beogradskom proleću 2000. učestvuje na festivalu "Slavenski bazar" u Kijevu gde, takođe, pobeđuje. Iste godine osvaja i nagradu za interpretaciju na Evrofestivalu u Makedoniji.
Irena godinama učestvuje u klupskom muzičkom životu Beograda nastupajući sa bendovima Kalkuta i Balkan ekspres. Peva prateće vokale Filipu Žmaheru, Legendama, Harisu Džinoviću, Čobiju...
Godine 2008. odlučuje da započne solo karijeru i povlači se na neko vreme da bi radila na svom materijalu. Na albumu "Jutro bez ljubavi" predstavlja se, pre svega, superiornom i zrelom interpretacijom, ali i kao jedan od autora tekstova, muzike i aranžmana.
